Ode aan een boer
Ik dender door het landschap. Zoals bijna elke dag rond deze tijd. Mijn elleboog steunt op een kunststof rand. Die zit zo ver onder het raam dat het vast geen vensterbank mag heten. Met mijn hoofd op mijn hand zie ik alles wat net nog voor ons lag, snel achter ons verdwijnen. Ontelbare schakeringen groen. […]
Lees verder →