Dansen op een canvas van honingmosterd

Ik kijk over heuvels van honingmosterd. Om me heen golft een diep opzwepend ritme. Mijn bovenlichaam deint, armen resoneren, benen knikken eerst onwennig. Ik raak vertrouwd met de geluiden die als sterren oplichten en durf me te laten gaan. Ja, zo moet Buttrich het bedoelen. Ik ben weer terug in de woonkamer en neem nog een slok van mijn koffie.

Mijn moeder is op ontdekkingsreis. Met in haar ene hand kwasten en penselen en in haar andere een pallet vol kleuren zwerft ze over canvassen van allerlei formaten. Elk begin is sereen en wit. Haar eerste tochten eindigen op impressionistische bergtoppen waar ze vanaf een foto naar toe navigeert. Op haar volgende reizen zwiert ze door kleurige bloemenvelden en dan opeens ontdekt ze landschappen waar ze zich helemaal thuisvoelt; ritmisch, warm en abstract.

schilderijma

Het heeft wel iets weg van wat ik eerder heb gezien. Het ligt voorop mijn tong; ik kan er geen naam bij bedenken en het smaakt toch ook anders. Ik vraag een vriend vanuit wiens atelier mijn moeder steevast aan haar reizen begint. Miro, Kandinsky, Tinguely … ik graaf naar ze op het web. Het neigt er naar, maar toch niet. Dan in een flits: El Lissitzky, die zocht ik.

Op een grijze woensdagmiddag nodig ik mijn ouders uit voor een paar uurtjes in de tijdmachine van Eindhoven. We laten ons verwonderd, met een enkele schouderophaling, hier en daar een denkrimpel en af en toe hevig geïnspireerd, meedrijven op de stromingen in het Van Abbemuseum. Lissitzky groet ons onderweg. Ik herinner me mijn eerste ontmoeting met hem, hier in dit zelfde gebouw. Toen begreep ik er geen reet van. Nu interpreteer ik zijn verhaal opnieuw, anders, en het is veel boeiender geworden. Alhoewel ik een soort van gelijkenis zie, spreekt het werk van mijn moeder toch een eigen taal.

Later die woensdag, als het daglicht is afgegleden naar een ander deel van de wereld, ben ik onderweg op de ritmes van mijn mp3-speler. Martin Buttrich schildert door mijn oren zijn heuvels van honingmosterd. Het diepe opzwepende ritme laat mijn hoofd automatisch deinen. Bewegingloos dans ik mee met de geluiden van flitsende sterren. Ik glimlach. ‘Back It Up’. Mijn ma schildert techno.

Ik post hier elke vrijdag een blog over iets dat me opvalt of wat ik meemaak.
Ik zoek ook werk als copywriter, redacteur of tekstschrijver. Dat mag gedeeld worden.