Hoe kun je dat nou vergeten?

Goede vraag. Hoe kun je dat nou vergeten? Ik krijg daar echt jeuk van!

Essentiële spullen die ik elke dag meeneem als ik de deur uit ga, liggen altijd op dezelfde plek als ik thuis ben. Mijn huissleutels, portemonnee, telefoon, je weet wel. Als ik mijn jas aangetrokken heb, loop ik standaard langs die verzamelplaats. Routine. Zo zijn er meer handelingen die ik in mijn standaardpakket heb opgenomen. Maar soms heb je zo’n dag. Dan vergeet je het toch een keer.

Een vriend vraagt me of ik een stukje voor hem wil schrijven. Het verdient niks, maar ik kan weer extra meters maken. Dat doe ik dus graag. Ik schrijf over mijn belevenis met een personal coach in de klimhal. Boulderen is een fantastische sport. En mijn niveau stijgt gestaag. Maar daar mag naar mijn zin wel wat meer vaart in komen. Een paar kritische ogen en adviezen van een topper zijn dus enorm welkom.

Ik heb trouwens ook de gewoonte om lijstjes te maken met dingen die ik nog moet doen. Sommige mensen gebruiken daar agenda’s of telefoons voor. Ik drapeer briefjes rond mijn pc. Als er een sterretje voor staat moet ik er op korte termijn aan beginnen. Heeft het haast, dan staat er ook nog een uitroepteken bij. En als het sterretje omcirkeld is, dan heeft het prioriteit. Goed systeem. Op mijn briefje staat onder andere het stuk over de personal training; met uitroepteken.

De helft van de tekst heb ik twee dagen geleden al geschreven. Als ik dadelijk thuis ben, tik ik het af. Ik heb net mijn fiets in het schuurtje gezet en neem de trap naar boven. Dat is ook zo’n routineklus. Een klimmaatje vertelde me eens dat hij altijd de trap nam naar zijn woning op de negende etage. Ik woon op tien hoog en dacht, dat kan ik ook. Intussen is het automatisme geworden. Maar dat terzijde.

Ik schrijf mijn verhaal af en mail het naar die vriend met de opmerking dat de personal coach het effe op feiten moet checken. “Ziet er prima uit zo”, mailt hij terug. “Komt er alleen nog iets achteraan? Ik lees nu een goede intro, maar wil meer informatie over de inhoud van de training.” Waar heeft ie het over, denk ik?! Ik vind zevenhonderd woorden wel erg lang voor een intro. En ik heb toch over de inhoud van de training geschreven.

Opeens heb ik een vermoeden wat er fout is gegaan: appeltje S (ik gebruik een Mac). Af en toe opslaan, dat doe ik routinematig. Maar soms heb je zo’n dag. Hoe kan ik dat nou vergeten? Daar krijg ik dus echt jeuk van!

Ik post hier elke vrijdag een blog over iets dat me opvalt of wat ik meemaak.
Ik zoek ook werk als copywriter, redacteur of tekstschrijver. Dat mag gedeeld worden.