“Nee, dat is geen probleem”, zei ze. “Maar als het een uur of meer is, haken mensen al snel af. Dat weten we uit ervaring.” Ik begrijp het wel. Collega’s hebben me al vaak genoeg raar aangekeken. Daarom vroeg ik er ook bewust naar. Dan blijkt dat reistijd geen issue is bij een sollicitatie. Maar tussen de regels door hoor je dat het wel degelijk op de weegschaal drukt.

Nieuwe uitdagingen vind je zelden om de hoek. Zo nu en dan kom ik eens een vacature tegen voor creatieve copywriter of content manager op uitslaapafstand. Maar ik weet wat ik wil. En dan geldt heel simpel: hoe groter de straal, hoe meer kans op die topbaan.

Laten we eerlijk wezen. Pendelen naar je werk is niet meer dan discipline. Net zoals elke ochtend de hond uitlaten. Of elke dinsdagavond naar die verdomde sportschool gaan. Je weet hoe laat je er moet zijn. Dus weet je hoe laat je op moet staan en van huis weg moet. Het wordt vanzelf een gewoonte. Makkelijk gezegd? Ach, ervaring.

De algemene informatie op je cv, ik denk dat díe alleen al aanleiding kan zijn voor je afwijzing. Zoals bijvoorbeeld reistijd. Als je naar de reden vraagt, krijg je 24 karaat blinkende onzin. “Wij denken dat deze baan jouw niet genoeg uitdaging biedt.” Yep. Mag ik dat lekker zelf bepalen?

Ik belde dus naar een bureau in Rotterdam voor meer info over een vacature. En ik dacht, laat ik meteen even informeren naar hun standpunt over afstand. Op dat punt lagen onze ervaringen dus mijlenver uit elkaar. Anderhalf uur ben ik onderweg. Enkel. En vijf dagen per week. Geen enkel probleem.