“Koffie?”
De vraag bestaat uit slechts één woord, maar waarschijnlijk is het de meest gestelde bij zakelijke afspraken. Een kantoor zonder koffieapparaat is als een bureau met drie poten.

Ik lees veel vacatureteksten. Niet omdat het met mijn werk te maken heeft, maar omdat ik op zoek ben naar een baan. Die teksten zijn bijna allemaal volgens hetzelfde stramien opgebouwd: een paar wervende regels over het werk, daarna een beschrijving van de functie-inhoud, dan lees je wat er van je wordt verwacht en wat je van de werkgever mag verwachten. In negenennegentig van de honderd vacatures voor een functie die je helemaal of voor een deel op een kantoor vervult, wordt expliciet vermeld dat je verwend wordt met goede koffie.

Vroeger, toen je voor een beetje correspondentie een vakkundig verwerkte dikke boom en een typemachine of een afgekloven balpen nodig had, kocht je een pak gemalen koffie of een zak gebrande bonen in de supermarkt. Tegenwoordig zijn er zevenentwintig systemen om snel en simpel een bakkie zwart goud te maken. En je hoeft geen baristacursus meer te volgen van een half jaar om een cappuccino of espresso te kunnen maken.

De voetbalwedstrijd van gisteravond of de nieuwste Netflix-series bespreek je tegenwoordig tijdens het inbrengen van een pad of cup naar keuze. Voor werkgevers is het dus van levensbelang om te laten weten dat je bij hen je werkdag begint met goede koffie.

Aan alle werkgevers van Nederland en omstreken die wel een creatieve tekstschrijver / copywriter / redacteur / marketingmedewerker met opgestroopte mouwen kunnen gebruiken: ik heb flexibele smaakpapillen. Of de koffie gemaakt is met een pad, cup of van bonen die voor het branden eerst door het verteringskanaal van een bepaald soort kat zijn gezwommen; ik zal er niet over klagen. Als het er maar is, koffie.

Ik post hier elke vrijdag een blog over iets dat me opvalt of wat ik meemaak.
Ik zoek ook werk als copywriter, redacteur of tekstschrijver. Dat mag gedeeld worden.