“Je bent nieuwsgierig en enthousiast, beschikt over journalistieke ervaring en hebt talent.” Deze zin staat letterlijk in een vacature voor verslaggever / redacteur in het Eindhovens Dagblad. Dit klinkt als een oxymoron, er zit een tegenstrijdig luchtje aan. Het is niet de eerste vacature waarin zo’n geurig profiel de standaard is.

In 1999 haalde PSV met Mark van Bommel een getalenteerde middenvelder naar Eindhoven. Dertien jaar later streek Van Bommel weer neer op het oude nest, gepokt en gemazeld en met een enorme bak internationale ervaring. Hij bouwde zijn ervaring op in die dertien jaar als profvoetballer. Het een vloeit voort uit het ander.

Talent is volgens de Van Dale ‘natuurlijke begaafdheid’. Ik heb schrijftalent, maar ik leer en ontdek bij bijvoorbeeld de Effenaar en de cursus journalistiek om dat op een goede manier te gebruiken. Volgens dat zelfde woordenboek krijg je ervaring door te leren van wat je meemaakt. Door mijn natuurlijke begaafdheid in de praktijk te gebruiken bouw ik dus ervaring op. Daar moet ik zelf de kansen voor creëeren, maar ze moeten me ook gegund worden. Dan kan ik, net zoals Van Bommel dat deed in zijn carrière, uitgroeien van een talent tot een vakman.

Zoals ik die eerste zin lees in de vacature van het ED zoekt het medium een talentvolle voetballer die al een aantal jaren in de basis staat van een Premier League-club. Een broekie uit de Mickey Mouse-competitie met een fantastische trap in de benen, die een nationaal elftal op sleeptouw neemt en de Europesche titel mee naar huis brengt.
Hoe krom in mijn ogen de vacature ook klinkt, ik ga er wel op reageren. Ik heb misschien nog weinig ervaring, talent zit er meer dan voldoende in mijn rugzak. Mocht je mijn mening delen, houd je dan vooral niet in om me bij de Eindhovense krant aan te bevelen.