“Was alles naar wens?” Dat was de ook die avond de slotvraag in een restaurant nadat de rekening betaald wass. Maar nee, alles was niet helemaal naar wens.

Ik ging uiteten met twee vriendinnen (u leest het goed, met twee vriendinnen; vriendschappen met een gouden randje waarvan iedereen er zich twee van zou wensen). Drie minuten over zeven liep ik de eetgelegenheid binnen waar we hadden afgesproken. Bij de bar bleef ik staan, keek rond en stuurde vervolgens een appje om het zoeken te verlichten. De dame achter de bar keek me aan en ging verder met achter de bar zijn. “Kan ik u ergens mee helpen?” Dat was, lijkt me, een logischere reactie geweest.

Ik vond hen druk pratend aan een tafeltje in de tuin van het etablissement. Een onbezette maar gedekte plek aan tafel verraadde dat er op mij was gerekend. Vriendin Annie had de dag ervoor gebeld om te reserveren. Degene die de telefoon had aangenomen, had haar laten weten dat het op dat moment druk was, want lunchtijd. Of ze online wilde reserveren via couverts.nl? Annie was even met stomheid geslagen en in die tijd had de werknemer van de eetgelegenheid zeker drie tafels kunnen vastleggen. Maar goed, de gedekte tafel bewees dat we verwacht werden. Nauwelijks drie meter van ons af tuurde een ober als een onwennige strandwacht rond, op zoek naar drooggevallen gasten. Maar hij zag me niet. Of ik zag er ondorstig uit. Of hij wachtte op het teken dat om zijn diensten vroeg. Wij vermoedden dat het zijn allereerste avond in de bediening van een restaurant was.

Wij deelden die avond, want dat is het concept achter ‘foodsharing’. In Spanje noemen ze dat tapas eten, dat je kleine gerechtjes bestelt en daar met z’n allen een vorkje van meeprikt. Twee en een half uur later hadden we twee rondes geshared en met twee drankjes de keeltjes gespoeld. Een serveerster vroeg of we onze keuze hadden gemaakt van de dessertkaart. Een derde ronde zat er blijkbaar niet meer in toen de dame een kwartier eerder het gebruikte servies kwam afruimen en vroeg of we nog een toetje wilden. Vriendelijk lieten we weten dat een van haar collega’s er al met onze bestelling vandoor was. Ondertussen liep een ober een tafel omver.

Het liep tegen half elf toen weer een andere serveerster vroeg of alles naar wens was geweest nadat we de rekenig geshared hadden. Nee dus, ondanks dat we lekker gegeten hadden. Een goede maaltijd is één, maar een goede service heeft een belangrijk aandeel in je beslissing of je nog eens terugkomt. Onze kritiek werd serieus genomen. Dat was weer een dikke plus voor het opperhoofd van de bediening! Misschien gaan we over een tijdje nog eens terug om te ervaren of er ook iets mee gedaan is.

Het doet me goed dat ik dit verhaal met je mocht sharen. Rest me nog een laatste vraag: was alles naar wens?